برسی جواز یا تحریم سقط جنین در حقوق ایران و فقه فریقین

مسئله سقط جنین همواره از گذشته دور بعنوان موضوع پر اهمیت فراروی ادیان و جوامع مختلف بوده و بعنوان یک چالش در محافل انسانی از قدیم الایام مطرح گردیده است و بطریق اولی در دین مبین اسلام که اکمل ادیان بوده و بعنوان آخرین و کامل ترین دین از سوی خداوند متعال عرضه گردیده بطور خاص و ویژه به آن پرداخته شده است و تمامی مذاهب اسلامی به این موضوع پرداخته اند و همچنین در حقوق ایران نیز که برگرفته از فقه اسلامی می باشد به این مهم توجه ویژه نموده است.در پژوهش پیش رو به بررسی سقط جنین در مذاهب خمسه اسلامی و همچنین حقوق موضوعه ایران متمرکز شده و مسئله جواز یا تحریم سقط جنین و آراء و نظرات صاحبنظران را مورد کنکاش قرار داده ایم. در این رابطه فقهای مذاهب خمسه نظرات تقریباً مشابهی ارائه نموده و در حکم اولیه آن بطور کلی قائل به حرمت سقط جنین می باشند و لیکن با حادث شدن شرایطی حکم اولیه آن را قابل تعدیل می دانند و تحت عنوان احکام ثانویه هر پنج مذهب اسلامی قائل به جواز سقط جنین می باشند آنهم در احراز شرایطی که در مقاله مورد بررسی کامل قرار گرفته است. همینطور در حقوق ایران که بر گرفته از فقه امامیه می باشد قانون گذار در حمایت از جنین موالی از قانون مجازات اسلامی را به آن اختصاص داده و همچون فقه اسلامی قائل به حرمت و جرم انگاری سقط جنین شده است و جواز سقط جنین را تحت شرایط خاصی مورد توجه قرار داده است.